Kluge Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache
Nuance
Nuance Sf "Abstufung, feiner Unterschied" erw. fremd. Erkennbar fremd (18. Jh. ) Entlehnung. Entlehnt aus frz. nuance, Abstraktum zu frz. nuer "abschattieren" (zu l. nūbēs "Wolke"). Verb: nuancieren.   Ebenso nndl. nuance, ne. nuance, nfrz. nuance, nschw. nyans, nnorw. nyanse.
DF 2 (1942), 218-220;
Wandruszka, M. ZRPh 70 (1954), 233-248 (= KS 1-19). französisch
frz.
Sie können einen Link zu dem Wort setzen

Ansicht: Nuance