Kluge Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache
Kamin
Kamin Sm std. (13. Jh. ), mhd. kamīn, kemīn "Schornstein" Entlehnung. Ist entlehnt aus l. camīnus "Feuerstelle, Schmiedeesse, Herd", dieses aus gr. kámīnos "Ofen". Ebenso ndn. kamin; "Kemenate".
✎ Trier, J. ZDPh 70 (1947/49), 352f.;
Schepers, J. FS Trier (1954), 339-377;
Schilling (1963);
Kretschmer (1969), 439f.;
LM 5 (1991), 883f.;
Röhrich 2 (1992), 799. lateinisch gr.
Kamin Sm std. (13. Jh. ), mhd. kamīn, kemīn "Schornstein" Entlehnung. Ist entlehnt aus l. camīnus "Feuerstelle, Schmiedeesse, Herd", dieses aus gr. kámīnos "Ofen". Ebenso ndn. kamin; "Kemenate".
✎ Trier, J. ZDPh 70 (1947/49), 352f.;
Schepers, J. FS Trier (1954), 339-377;
Schilling (1963);
Kretschmer (1969), 439f.;
LM 5 (1991), 883f.;
Röhrich 2 (1992), 799. lateinisch gr.