Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
			
						
			granteln
                        
gran·teln <grantelst, grantelte, hat gegrantelt> ohne OBJ ▪ jmd. grantelt (umg. süddt. ) grantig sein
		gran·teln <grantelst, grantelte, hat gegrantelt> ohne OBJ ▪ jmd. grantelt (umg. süddt. ) grantig sein

