Fremdwörterlexikon
			
						
			Singularetantum
                        
Sin|gu|la|re|tạn|tum 〈n. ; Gen.: -s, Pl.: -s od. -la|ri|a|tạn|tum; Gramm. 〉 Substantiv, das nur im Singular vorkommt, z. B. Durst, Dank; Ggs.: Pluraletantum [Etym.: < lat. singularis »Einzahl« + tantum »nur«]
		Sin|gu|la|re|tạn|tum 〈n. ; Gen.: -s, Pl.: -s od. -la|ri|a|tạn|tum; Gramm. 〉 Substantiv, das nur im Singular vorkommt, z. B. Durst, Dank; Ggs.: Pluraletantum [Etym.: < lat. singularis »Einzahl« + tantum »nur«]

